سؤالات متداول
۱) آیا ممکن است با امر به معروف و نهی از منکر صحیح و شرعی ضرری متوجه ما شود؟
امام صادق علیه الصلاه و السلام:
أَیُّهَا النَّاسُ اومُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ فَإِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ لَمْ یُقَرِّبَا أَجَلًا وَ لَمْ یُبَاعِدَا رِزْقاً.
اى مردم! امر به معروف و نهى از منکر کنید، زیرا امر به معروف و نهى از منکر هیچ مرگى را نزدیک و هیچ رزقى را دور نساختهاند.
بحارالأنوار ج : ۹۷ ص : ۷۳ ح۱۰
۲) علت ترک امر به معروف و نهی از منکر
امام حسین علیه الصلاه و السلام:
«اعْتَبِرُوا أَیُّهَا النَّاسُ بِمَا وَعَظَ اللَّهُ بِهِ أَوْلِیَاءَهُ مِنْ سُوءِ ثَنَائِهِ عَلَى الْأَحْبَارِ إِذْ یَقُولُ لَوْ لا یَنْهاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ قَالَ لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرائِیلَ إِلَى قَوْلِهِ لَبِئْسَ ما کانُوا یَفْعَلُونَ وَ إِنَّمَا عَابَ اللَّهُ ذَلِکَ عَلَیْهِمْ لِأَنَّهُمْ کَانُوا یَرَوْنَ مِنَ الظَّلَمَهِ الَّذِینَ بَیْنَ أَظْهُرِهِمُ الْمُنْکَرَ وَ الْفَسَادَ فَلَا یَنْهَوْنَهُمْ عَنْ ذَلِکَ رَغْبَهً فِیمَا کَانُوا یُنَالُونَ مِنْهُمْ وَ رَهْبَهً مِمَّا یُحْذَرُونَ وَ اللَّهُ یَقُولُ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ …»
اى مردم از پند و اندرزى که خداوند -با نکوهش دانشمندان- به دوستان خود داده است عبرت بگیرید؛ در آنجا که [در قرآن] می فرماید: «چرا مربّیان خداپرست و دانشمندان، آنان را از گفتار گناه آلودشان باز نمىدارند؟ (مائده: ۶۳)»، و [در آیهاى دیگر] می فرماید: «افرادی که از بنی اسرائیل کافر شدند مورد لعن قرار گرفتند – تا آنجا که می فرماید:- آرى، بد بوده است آنچه را که انجام مىدادند. (مائده: ۷۸)»، و تنها دلیل انتقاد و بدگوئى خداوند از دانشمندان این بود که آن افراد با اینکه اعمال منکر و ناپسند ستمکاران را مشاهده مىکردند، ولى به جهت بهرهاى که از آنان مىبردند و هراسى که از آن بر حذر بودند، در منع و بازداشتن ایشان هیچ قدمى بر نمىداشتند. در حالى که خداوند مىفرماید: «شما از مردم مترسید، و از من بترسید. (مائده: ۴۴)»
بحارالأنوار ج : ۹۷ ص : ۷۹ ح۳۷