می‌خواست پسرش را به سحر خیزی و عبادت صبح گاهی متمایل کند!
علامه بزرگوار شیخ جعفر کاشف الغطاء به عنوان یکی از علمای مشهور شیعه، در زمینه پرورش فرزندان خود، شیوه‌های موثری به کار می‌برد. زمانی ایشان می‌خواست پسر نوجوانش را به سحر خیزی و عبادت صبح گاهی متمایل کند؛ به طوری که فرزند نوجوان با اشتیاق و علاقه قلبی این کار را تا آخر عمرش ادامه دهد. به همین خاطر در یکی از روزها قبل از اذان صبح، کنار بستر پسرش آمد و او را بیدار کرد و گفت: پسرم برخیز! تا به حرم مطهر مولای متقیان، علی علیه السلام مشرف شویم. نوجوان با حالتی خواب آلوده گفت: شما بروید و من هم می‌آیم. پدر گفت: نه، من ایستاده‌ام تا با هم برویم. نوجوان برخاست، وضو گرفت و به اتفاق پدر به سوی حرم مطهر روانه شد.
مقابل درب حرم فقیری نشسته و دستش را به سوی مردم دراز کرده بود. پدر از پسر پرسید: فرزندم! این مرد برای چه در اینجا نشسته است؟ گفت: برای گدایی و دریافت کمک از مردم. پرسید: فکر می‌کنی چقدر از این طریق می‌تواند به دست بیاورد؟ گفت: شاید مقداری پول به دست آورد. پدر دوباره پرسید: آیا مطمئنا این مبلغ را به دست خواهد آورد؟ گفت: به طور قطع و مسلم نمی‌توان پیش بینی کرد، شاید مبلغی عایدش بشود و شاید هم دست خالی برگردد. پدر که زمینه را برای اظهار مطلب آماده دید، گفت: پسرم! ببین این مرد فقیر، برای بدست آوردن مقداری منافع دنیایی احتمالی، که یقین هم به آن ندارد، در این موقع شب اینجا آمده و دستش را دراز کرده است. اگر تو واقعا به ثوابهایی که خداوند متعال برای سحرخیزی و نماز شب خواندن تعیین فرموده یقین داری و گفته ائمه اطهار علیهم السلام را باور کرده‌ای، چرا در انجام آن سستی می‌کنی؟!
منبع :کتاب حقوق متقابل والدین و فرزندان، ص ۹۹
